سکوت یا خودسانسوری
فکر کنم اول راهنمایی بودم که لقب جامعالاضداد را از قول سیدرضی در یکی از کتابهای شهید مطهری خواندم، از همان لحظه شیفته این ویژگی امیرالمومنین شدم، هر روز تا همین امروز که از حضرت میخوانم همه کرامات را در پرتو همین یک لقب میبینم، این لقب برایم مشی و سلوکی رفتاری شد، از همان ابتدا میدانستم و امروز بیشتر میدانم که هیچوقت به آن مقام نخواهم رسید همانطور که آقای مطهری میفرماید «ما نمیتوانیم در همه ارزشها قهرمان باشیم، ولی در حدی که میتوانیم، همه ارزشها را با یکدیگر داشته باشیم»
اشکِ سرریز
بعضیها راحت اشک میریزند، هروقت و هرجا لازم باشد، شاید خیلیها با تفکیکی جنسیتی این را بسنجند اما اینطور فکر نمیکنم، من اما تنها جایی که راحت اشک ریختهام، در تاریکی روضهها بوده، در روضه همه برای گریه آمدهاند، در مجلس روضه، اشک یک ارزش است ولی در بقیه جامعه گریه برای یک جوان ریشدار ضدارزش محسوب میشود.