سقوط دنباله ماتریکس

و اما درباره ماتریکس جدید، در یک کلمه افتضاح بود.
کاخ امیدم به بازسازی یک اثر خوب رو خراب کرد و سازنده در سودای اعتقادات جدید فمنیستیش، شاهکار قبلیش رو نابود کرد.
ماتریکس ۴ در حد دنباله‌های کودکانه فن‌پیج‌های طنز از ماتریکس بود.
فیلم‌برداری، میزانس، داستان، دیالوگ‌ها بین طرح‌واره‌ای از شاهکار قبلی و طرحی جدید مذبذب هستند.
آنقدری که انگار یک دبناله‌ آماتور فن‌بیس‌ها از یه شاهکار بنظر میرسید.
داستان و دیالوگ‌ها آمیزه‌ای است از نوستالژی‌های ۳گانه و شعارهای فمنیستی سازنده.
اکشن و هیجان داستان واقعا سطح پایین است، از آن اثر پیشرو و الهام بخش اکشن‌ سینما رسیده‌ایم به این اکشن دم‌دستی، از آن فلسفه و عاشقانه و داستان قوی و عمیق رسیده‌ایم به این مقوای رنگی‌رنگی، از آن اثر پر ایده و الهام‌بخش علمی-تخیلی رسیده‌ایم به این فیلمی که جز ایده‌های همان ۳گانه چیز بیشتری ندارد، ماتریکس ۴ اگر نگویم که به ۳گانه قبلی خیانت کرده و عقب‌گردی فاحش داشته است تا آنجه که آبروی ۳گانه را برده باشد، حداقل چیزی برای افزودن و دیدن ندارد.
هرچند شهامت سازنده را در به چالش کشیدن کلیشه‌های بازسازی‌ها و دنباله‌ها که بیشتر تقلایی برای تکرار همان اثر است، می‌ستایم، ولی نتیجه اصلا به یک فیلم شاخص، موثر و ماندگار شبیه نیست، برای منی که شاهکار ۳گانه را می‌پسندیدم، اسفناک بود که کاخ فیلم فاخر ابتدای قرن که الهام‌بخش موج‌های مختلف در سینما بود اینگونه درهم شکسته است.