آدرس غلط طریق القدس


سال‌هاست ماجرای کلیشه‌ای تحریم کالاهای اسراییلی گفتمان بخشی از جامعه شده است ولی این یک‌سال پس از طوفان، در محافل انقلابی زیادتر و تیزتر می‌شنوم و می‌خوانم، هربار هم با همان الگوهای تبلیغی گذشته و مصادیق تکراری همیشگی، با استناد به خرده‌اخبار پراکنده و آمیخته به شبه‌علم و نظریات توطئه! جنبشی که برای من بیش از آنکه نماد تحریم باشد، بوی توطئه می‌دهد.

سر رشته بحث همیشه برای من بر سر سفره و از نوشابه کوکاکولا شروع شده است! یا تلاش‌های رائفی‌پوری برای تحلیل ارتباط نام پپسی با اسراییل! پپسی و کوکاکولا شده‌اند سیبل جهادی‌بازی و رزمایش ناشتای بعضی‌ها برای مبارزه با صهیونیسم جهانی! البته که ماجرا فقط درباره یکی دو نوع نوشابه نیست و این نهضت با برندهای دیگر ادامه دارد.

تحریم اقتصادی کالاها یکی از شیوه‌های موثر تضعیف سلطه دشمن است، همانطور که شهید مطهری می‌فرماید: «اسلام مى‌خواهد که غیر مسلمان در مسلمان تسلط و نفوذ نداشته باشد. این هدف هنگامى میسر است که ملت مسلمان در اقتصاد نیازمند نباشد و دستش به طرف غیر مسلمان دراز نباشد، والا نیازمندى ملازم است با اسارت و بردگى، ولو آنکه اسم بردگى در کار نباشد. هر ملتى که از لحاظ اقتصاد دستش به طرف ملت دیگر دراز باشد اسیر و برده او است»۱ و اساسا هم بر آن نیستم که اثر یا ضرورت تحریم را انکار کنم هرچند ممکن است در مصادیق مناقشه‌ای باشد.

جنبش بایکوت یا به اختصار ۲ BDS که از ۲۰۰۵ میلادی با برگزاری کمپین‌ها و نشست‌های مختلف بر سه محور تحریم دانشگاهی، فرهنگی و اقتصادی اسراییل استوار است هسته این راهبرد در جهان محسوب می‌شود.

بوی توطئه

بوی توطئه از پرداختن به آدرس غلط می‌آید؛ از سرگرم کردن امت اسلام به مصادیق سطحی و کم اهمیت می‌آید! اگر مبنا بر تحریم این موجودیت ناپاک منطقه است این بایکوت چهار مدل قهوه و نوشابه طنز تلخی است که در میانه جنگ درگیر آن هستیم! بویژه که شریان‌های انتقال فلزات و انرژی و کالاهای اساسی از همین کشورهای مسلمان بر اسراییل جاری است! پرداختن به شیوه‌های بهبود تب بیمار با دم‌نوش‌های طب سنتی در حالی که پیکره جهان اسلام با این غده سرطانی درگیر است، مضحک است! نقش تحریم چند شرکت دست چندم که کمک‌هایی به اسراییل می‌کنند یا حتی بیش از آن در مالکیت صهیونیست‌ها هستند تا زمانی که این چنین است، صرفا ادایی صورتی برای تسکین احساسات جریحه‌دار شده است. توطئه‌ای دانسته یا نادانسته که از همه بیشتر به سود دولت‌مردان خودفروخته کشورهای مسلمان است، روشی برای مشغول کردن اذهان به مسائل غیر حساس، سوپاپ اطمینان غیرت اسلامی است! شیوه‌ای زیرکانه برای تخلیه روانی و احساسی جوامع مسلمان که مبادا موج این خروش عواطف، دامن حکومت‌هایشان را بگیرد یا که مجبور به اقدامی موثر کند که شرمنده اربابانشان شوند! جنبشی به مانند خیریه‌هایی که کارتل‌ها، سیاست‌مداران و مافیا برای خون‌شویی، سفیدسازی و ری‌برند خود برپا می‌کنند!

ملت‌های مسلمان و نخبگان جهان اسلام در راهبردی مشکوک به جای آنکه خواهان تحریم‌ اساسی زیرساخت‌های حیاتی باشند درگیر کمپین‌های صوری رژیم نوشابه شده‌اند! حضرت آقا سال پیش فرمودند: «امروز وظیفه چیست؟ کمک به مقاومت. هر کسی هر جور میتواند باید به مقاومت کمک کند. کمک به مقاومت وظیفه است، کمک به رژیم صهیونیستی جنایت و خیانت است. بعضی از دولتهای مسلمان متأسّفانه این جنایت را مرتکب میشوند، [امّا] بدانند که ملّتهای مسلمان این را فراموش نخواهند کرد. امروز وظیفه است که دولتهای مسلمان نگذارند کالا و نفت و سوخت و مانند اینها به رژیم صهیونیستی برسد، همچنان که او نمیگذارد آب به مردم غزّه برسد؛ این وظیفه‌ی دولتهای مسلمان است. وظیفه‌ی ملّتهای مسلمان [هم این] است که از دولتهای خودشان بخواهند هر گونه کمکی [به رژیم صهیونیستی] را قطع کنند، بلکه رابطه‌های خود را قطع کنند؛ اگر قادر نیستند رابطه‌ی خود را به طور دائم قطع کنند، لااقل به طور موقّت قطع کنند روابط خودشان را، فشار بگذارند روی این عنصر خبیث ظالم خونخوار سفّاک.» ۳ بیانی دقیق که شاید فقط یمنی‌ها در منطقه لبیک گفتند! و ما در ایران گرفتار شده‌ایم با عده‌ای خودمکلف‌پندار که اوج جریان‌سازی‌شان شده رژیم قهوه و نوشابه خارجی! انگار که بخشی از کمپین تبلیغاتی شرکت ساندیس و زمزم باشند! کپی ناشیانه جنبشی که متناسب شرایط بوم کشورهای مسلمان منطقه است، می‌خواهند نسخه‌ای که برای مردمان در بند حکومت‌های دست‌نشانده بوده است را برای امت و حاکمیتی که در خط مقدم مبارزه با صهیونیسم هستند بپیچند! این تقلیل راهبرد و اهداف جامعه انقلابی ایران و آدرس غلطی برای همه امت اسلامی است.

راهبرد فرهنگی و رسانه‌ای نخبگان و موثرین جامعه ما باید پرهیز از این سرگرم کردن امت اسلامی به خرده‌ کمپین‌ها و ایجاد جنبش‌های حقیقی برای مطالبه تحریم کالاهای اساسی و کمک‌های زیرساختی به آن توده سرطانی باشد که اگر ملت‌ها و دولت‌های مسلمان منطقه همت کنند با حداقل ظرفیت‌ها این خانه عنکبوت ویران‌شدنی است که فرمود: «وَ إِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنْکَبُوتِ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُون» ۴

  1. نظری به نظام اقتصادی اسلام – صفحه ۱۸ ↩︎
  2. کمپین انزوا، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسرائیل ↩︎
  3. بیانات در دیدار مردم «کرمان» و «خوزستان» – ۱۴۰۲/۱۰/۰۲ ↩︎
  4. سوره عنکبوت – آیه ۴۱ ↩︎

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *